Miejsko-Gminna Samorządowa

Powieść przepełniona tęsknotą do przedwojennego świata i klimatu ówczesnych dworków, tyle że dziejąca się w latach dziewięćdziesiątych dwudziestego wieku.

Mieszkańców sennego miasteczka Góra Wschodnia, elektryzuje wieść o niespodziewanym powrocie hrabiny Niedzielskiej, dziedziczki pobliskiego pałacu Miłochna.
Hrabina zamieszkuje w oficynie przy pałacu, górzanie zaś, jak obudzeni z letargu, zaczynają snuć wielkie i małe plany, których realizację ma umożliwić majątek hrabiny. Niemal każdy wiąże z powrotem dziedziczki jakąś nadzieję.

Powrót hrabiny przywołuje również pamięć o dawnych romansach, a atmosfera ogólnego poruszenia sprzyja miłościom młodych. Nikt - oprócz dawnej pokojowej hrabiny, Anieli - nie wie, że z jej młodością wiąże się pewna romantyczna historia.
Aniela jest przekonana, że nareszcie "panienka" będzie mogła domknąć sprawy z przeszłości, i że w tym celu właśnie przyjechała.

Zawsze tuż przed rozpoczęciem zbiorów Regina wyjmowała albumy ze zdjęciami i siadała z nimi w drewnianej altance za domem. (...) Dotknęła dłonią albumów. To był czas, kiedy wszyscy oni mieli się pojawić w starym domu pod lipami. (...) Regina już czuła w powietrzu, jak co roku, przyjemne wibrowanie, napięcie, które miało znaleźć ujście w wesołych rozmowach przy wiśniowych drzewach, (...) a niekiedy i w nagłych wybuchach namiętności w ustronnych zakątkach wiśniowego sadu.

Upalny lipiec, stary dom na wsi i sad z rozgrzanymi słońcem, dojrzałymi wiśniami. Czas zbiorów, który pozwala oderwać się od rzeczywistości i zanurzyć w innym, lepszym, poukładanym świecie. Życie jednak zagląda wszędzie. Panujący spokój i harmonia zaczynają powoli pękać, poprzez szczeliny wypływają namiętności i urazy, niesprecyzowane uczucia, niezakończone sprawy z bliższej i dalszej przeszłości.

Powietrze staje się duszne i ciężkie - jak przed burzą...